Magazine360°

Linde Hermans 360°

  • Images

    Pieterjan Luyten

Linde Hermans studeerde in 1997 met grote onderscheiding af als Meester in Productdesign. Na stages bij Li Edelkoort in Parijs, Jorge Pensi Diseno in Barcelona en in de studio van Piet Stockmans gaf ze onder meer les aan de Eindhovense designacademie, ontwierp ze straatmeubilair, restylede ze de Tongerse gevangenis en startte ze ‘Rode Schoentjes’ een eigen label. In 2008 ontving ze de Henry Van de Velde award voor jong talent en haar portfolio bulkt van de pareltjes; een exclusieve inkijk in het atelier van Linde Hermans.

Looplampen
Looplampen met een veel te lange kabel, omdat we niet goed wisten waar we er mee naar toe wilden.

Just in case… somebody gets hurt – Liesje Reyskens
Een beeld uit de portrettenreeks die fotografe Liesje Reyskens maakte voor de zakdoeken-collectie van Rode Schoentjes. Ik bedacht 4 reeksen van zakdoeken, telkens voorzien van 3 opschriften. Deze verbeeldt op treffende wijze het zakdoekje met opschrift ‘Just in case… somebody gets hurt’ in de typische Liesje Reyskens-stijl.

“James, bedroom please” – multifunctionele borstel (2015)
Eén van de stukken uit de ‘Personal assistents’-collectie. Het fungeert als een soort van butler of kamerheer die je dingen aanreikt. Zoals een kamerheer is hij verantwoordelijk voor het functioneren van de huishouding. Een persoonlijke assistent van de familie waarvoor hij werkt. De borstel is een archetype, een bekend hulpmiddel en een gewaardeerd werktuig. Hij staat symbool voor de actie, de beweging en het altijd wederkerende werk.

Tableau Vivant – schort – Rode Schoentjes (2007)
Deze schort is gemaakt van een wit katoenen tafellaken in combinatie met een klassiek gesteven kraag. Een poëtische schort waarvan de naam ‘Tableau vivant’ refereert naar een “levend schilderij”, dat gemakt wordt met de vlekken tijdens het koken.

Stool – barkruk
Deze barkruk heb ik zelf ontworpen en heb ik al regelmatig gemaakt op aanvraag. Hij kan in verschillende hoogtes worden uitgevoerd. Het is nog steeds maatwerk, al zou ik hem graag ergens in productie zien gaan.

Jigsaw – bijzettafel – Ooit voor Vlaemsch (), dan Mooz en nu Moome
Deze bijzettafel werd opgenomen in de collectie van Vlaemsch () – het door Casimir in 2004 opgerichte, markt veroverende label met zorgvuldig gekozen, industrieel geproduceerde accessoires. De eenvoudige vorm van het salontafeltje laat toe om het tegen de sofa aan te schuiven, dan wil in combinatie met andere Jigsaws een grotere salontafel in elkaar te puzzelen. Toen Vlaemsch () ermee ophield, pikten Inge Vanluyd en Stefan Vanbergen het ontwerp op om het via hun label Mooz te verdelen. Intussen is het opgenomen in de collectie van Moome, het zusterlabel van Indera waar Inge Vanluyd art director is.

Collectie vrouwenaccessoiresAmbiorix
In het najaar van 2016 werd MAX gelanceerd bij Ambiorix, de bekende Limburgse producent van mannenschoenen. Het was de eerste handtas die ze maakten, in het najaar 2017 kwam daar de FELIX en NIX geldbeugel bij. Het resultaat van een fijne samenwerking met een bedrijf dat heel wat expertise bezit en het aandurft om nieuwe producten te ontwikkelen. Ik kijk er erg naar uit hoe we dit in de toekomst nog verder kunnen uitbouwen.

Kasten met gerecupereerde deuren van mijn oma’s keuken
De groene deurtjes komen van de keukenkasten van mijn oma. De kasten zelf waren te oud en te vergeeld zelfs, maar op deze manier heb ik ze toch een nieuw leven gegeven. Al vind ik dat de kastjes hier niet zo op hun plaats staan…

Mijmermonologen – Le Chaperon Unlimited
Dit is nieuw werk dat we in februari 2018 presenteren. Mijmermonologen is een geheel van 10 unieke schalen, gecreëerd rond een individu in de vorm van een oud metalen beeldje dat ik verzamelde. Werken waar ik al enkele jaren aan puzzel. Maar na een bezoek van Le Chaperon Unlimited-bezielster Vicky Janssens werd het 1 verhaal. We vroegen Petra Thomas om bij elk werk een monoloog te schrijven in haar stijl, met exact 101 woorden.

Drop – vazen – Studio Pieter Stockmans
Een reeks vazen die onder de naam Drop in productie zijn bij Studio Pieter Stockmans. Piet is mijn leraar en promotor geweest op school en ik heb toentertijd een paar keer met hem mogen werken in het atelier… Momenten die me altijd zijn bijgebleven. Niet in het minst om de speciale sfeer en de heerlijke geur die er hangt. Ik ben nog steeds bijzonder trots dat ik tot op vandaag met hen mag samenwerken en dat er intussen best wel wat ontwerpen van mijn hand in hun ‘porseleinwinkel’ staan. (lacht)

Houten instrument – ontwerp uit mijn studententijd
Dit houten instrument dateert nog van tijdens mijn studie in Genk. Sommige opdrachten blijven je altijd bij; zoals het ontwerp van een balonmobiel. Eén van de allereerste opdrachten waarbij je een door een balon aangedreven vehikel moest maken dat een zo lang mogelijke afstand kon afleggen. De meeste klasgenoten maakten een licht voertuig, de mijne was volledig van metaal, redelijk zwaar maar had geen weerstand, hij vloog door de gang en reed 21 meter.

“Wie was er het eerst: de kip of het ei? – assemblagewerk
Een geassembleerd object waarin de discussie over de kip en het ei wordt weergegeven. Wie was er het eerst: de kip of het ei? Vandaar: een stelling om omver te werpen.

Baseballpret Een testje: de manier waarop een baseball is ingepakt toepassen op een amorfe vorm, zoals een steen. Dat geeft veel herkenning maar toch ook een vreemd gevoel.

Rood Ik weet niet goed wat ik heb met de kleur rood. Het schreeuwt en dat trekt me evenveel aan als dat het me afstoot. Ik koop af en toe wel eens een rood kledingstuk – al heb ik mezelf dat intussen afgeleerd – maar draag het nooit. Iemand in rode kleur gehuld vind ik evenwel zalig om te zien omdat het enorm veel zelfzekerheid uitstraalt. Sja… rood… heel wat rode details wijzen vaak op een pijnpunt, een moeilijkheid of een niet onbelangrijk detail.

Rode schoentjes De naam RODE SCHOENTJES koos ik bewust voor mijn collectie.

RODE SCHOENTJES

Stands for childlike fantasy and imagination.

The pleasure of an endless Dance.

The beauty of that pair of red shoes behind glass.

A collection of objects that tell a story or just make you wonder.

Inspired by tales, images, symbols, …

Architectuur – ontwerp Peter Firman
Het ontwerp van het atelier komt van architect Peter Firman. We zijn samen actief lid bij het ontwerperscollectief Het Labo en leerden elkaar zo beter kennen.

Chaise Longue – ligzetel – prototype (2000)
Deze chaise longue blijft een van mijn stokpaardjes. Het is een combinatie van stainless steel en leer. Een even sobere als gracieuze vorm die makkelijk uit elkaar te halen is voor transport of om het leer te vervangen bijvoorbeeld. Ik ben zelf erg overtuigd van dit ontwerp en zijn tijdloze waarde. Ik droom ervan om hier toch ooit meer mee te gaan doen.

Earlocks – oorbellen (2017)
Deze oorbellen worden gemaakt uit haarlokken. Ik daag mensen uit om een stukje van hun haar – twee lokken van minimum 12 centimeter – te laten knippen en tegen een vrije bijdrage krijgen ze vervolgens dan oorbellen terug gestuurd.

Tag – kussens – Moome
Deze kussens zorgen niet alleen voor comfort, maar voegen dankzij een opbergband nog een extra functie toe. Ideaal voor rondslingerende tijdschriften, de immer onvindbare afstandsbediening of misschien om je smartphone even te verstoppen.

Black Bar – object. (2017)
Het  zwarte balkje of de censuurbalk ontneemt de identiteit. Het anonieme wordt gewaarborgd door het bedekken van de ogen.  Maar omgekeerd geldt ook: enkel de ogen zichtbaar is even onherkenbaar en voelt soms ongemakkelijk aan. “Wat toon ik aan de ander en wat niet?”… een vraag die in verschillende culturen anders beantwoord wordt. De beide gekozen materialen zijn elkaars tegengestelde. Het zwart verbrandde hout absorbeert al het licht, daar tegenover staat het spiegelglas als meest reflecterende materiaal. De spiegel als symbool voor identiteit.

Opbergrekken
De standaard metalen opbergrekken gebruik ik voor stockage van prototypes en materialen: leder, papier en karton, …

Kolenshopje
Een mooi kolenschopje, gevormd uit een blad metaal.

Drink mij – keramiek
Deze twee werkjes zijn gemaakt uit keramiek met goud, op een voet van gebroken wijnglazen.

Gipsmallen
Mallen uit gips en prototypes van porselein, resultaat van een samenwerking bij Studio Pieter Stockmans.

Verzameling houten objecten
Enkele eenvoudige, mooie houten objecten. Verzamelen en bij houden is het leukste, maar de orde behouden en opslagsystemen uitdenken om het overzicht te behouden is niet meteen mijn sterkste kant.

The Wedge – schaalmodel
Dit is het schaalmodel van THE WEDGE, een creatief zitconcept dat ‘de wig’ als uitgangspunt gebruikt. In deze fauteuil zorgen een spie en wigvormige kussens voor ergonomie en modulair zitcomfort. Er zijn enkele prototypes geproduceerd door Indera en het idee was om ook een 3 of 4-zit te maken om zo variatie te krijgen in één lang zitelement, maar zover is het helaas nooit gekomen.

Mijn bureau
Mijn bureau, met aan de wand de silhouetten van de metalen beeldjes uit de Mijmermonologen. De grafische figuren werken heel goed op deze manier. Ze dragen een symbolische lading die in ieder van ons zit; de jager, de dromer maar ook het hoopgevende, het evenwichtige en de hulpvaardigheid staan hier afgebeeld.

Wapenkoffertrap, trap en verbinding tussen atelier en privé
Deze trap naar de privé-ruimte is gemaakt van een houten wapenkoffer. Ik had het er oorspronkelijk wel moeilijk mee, maar de maat was goed en kijk, hij staat er nog steeds. Ik overschilderde wel de teksten en cijfers die er op stonden zodat het niet meer leesbaar is.

Max – prototypes – Ambiorix
Dit zijn de prototypes van MAX, de eerste handtas voor Ambiorix. Ik maakte zelf het eerste prototype en de daarop volgende vijf werden door Ambiorix zelf gemaakt. Er gaat heel wat tijd overheen om van idee tot afgewerkt product te komen. Mijn geduld wordt elke keer weer op de proef gesteld.

Noortjes bureau
Dit is het bureau van Noortje De la haye, grafisch ontwerpster van opleiding en mijn rechterhand. Ze werkt hier halftijds. Heel fijn om iemand te hebben die me aanvult; een klankbord vaak om, sneller dan alleen, beslissingen te nemen.

Een Stam – prototype – Het Stam in Gent.
Stam is het Gentse Stadsmuseum en we maakten een zitelement dat werd opgebouwd uit oude kranten die de Gentenaren bij hun binnenbrachten. Wij persten de kranten samen tot een stevige robuuste balk, die het elementaire ‘zitten’ visualiseert. Wat ooit een boom was, het flinterdunne papier, krijgt zo terug een functie en een verhaal. Maar de vierkante geperste balk zal met de jaren terug zijn rondingen krijgen en vlugger dan een boomstam, ook weer verdwijnen.