Om de andere week stellen we samen met Sjiek / Het Belang Van Limburg een Limburgs designicoon voor, of eentje dat goed op weg is dat te worden. Deze week is dat ‘Potato Chair’ van Frits Jeuris. 

WAT: Fauteuil gemaakt van een oude transportband op een stalen frame

JAAR: 2016

Frits Jeuris is herbestemmer en manusje-van-alles. Autodidact ook. En het prefix auto is in deze zeer op zijn plaats. “Lang geleden verkocht ik auto’s en dat kon ik eigenlijk veel beter dan dat ik nu mezelf moet verkopen.” Dat stuurse leven van plankgas ruilde hij jaren geleden in voor meer tijd, vrijheid en blijheid. Sindsdien rolt hij van het ene avontuur in het andere.  “Dat begon met het verbouwen van onze oude vierkantshoeve tot het recupereren van wat oude materialen om er nieuwe meubels van te maken tot het maken van een groot houten tuinhuis in de vorm van een mensenhoofd”, probeert Frits Jeuris samen te vatten. “Om kort te gaan: ik doe ook gewoon maar wat.” No-nonsens en vooral met veel dadendrang.

HOOFDZAKEN

‘Als je het kan bedenken, kan je het ook maken’ lijkt wel zijn credo. Het verschil zit in daadkracht. “Een tuinhuis in de vorm van een hoofd, is en blijft timmeren… Iedereen kan dat. Het toeval wil dat ik nu net ga beginnen aan nog veel groter hoofd, speciaal voor de universiteitscampus”, klinkt het. En zo zit het spel voor hem alweer op de wagen. “Ik hoef me de komende maanden nergens het hoofd over te breken, ik zal helemaal in een ‘makers flow’ zitten.” Toch wordt hij af en toe uit die comfortzone gelokt. Niet zelden op voorspraak van architect-ontwerper Bart Lens in wie hij meer dan een mentor ziet.

Voor Bokrijk BKRK cureerde Bart Lens eind 2015 onder meer de herbestemming voor het Kasteel. Het werd een co-creatief traject waarin verschillende ontwerpers betrokken werden en zou uitmonden VAKlab. “Ik vond dat fantastisch. Ik! Tussen die grote ontwerpers zoals Casimir én Studio Segers en Karen Wuytens en dan samen dingen gaan maken!” Maar eerder dan tijd te verspillen met schetsen en praten staat op de werkijver van Frits Jeuris geen maat. “Ik dacht, ik buig alvast een metalen onderstel voor een nieuw zeteltje. En dan kan ik daar met die ontwerpers samenwerken aan een zitting uit leer of hout. Maar om toch al een idee te geven, had ik snel een oud stuk transportband ingehaakt op het frame.”

BANDWERK

Dat achteloos gedrapeerde stuk transportband was een stugge zeefband van een aardappelsorteermachine die Frits Jeuris ooit ergens uit een container had weten te vissen. “Tot mijn verbazing stelde niemand de band in vraag. Dus was de Potato Chair een feit. Gemaakt uit onverwoestbaar verenstaal en je kan hem zelf verstellen door die band hoger of lager over het frame te draperen.” Simpel. Meer heeft het niet nodig. Omdat de transportband al snel werd opgemaakt, moest hij op zoek naar een nieuwe band. “Uiteindelijk hebben we de producent weten op te sporen en bleek het van Belgische makelij. Dus nu kan ik daar op tijd en stond een zeefband halen.”

Intussen zijn er al goed 50 stoelen verkocht, hoofdzakelijk aan het buitenland. “Er staan er zelfs twee in Japan.” Maar werelddominantie hoeft niet. “Er is een label dat me ooit zo een voorstel heeft gedaan, maar ik had ik heel snel door dat het niets voor mij is. Productie in Vietnam om de kosten te drukken en daar dan zelf een heel kleine royalty aan overhouden? Nee, dan maak ik ze liever zelf. Niet te vergeten: het is een stugge, niet geheel comfortabele zetel die zijn bestaansreden dankt aan die aardappelband. Ik maak ze zo, op bestelling. En zo moet het zijn. Niet(s) meer dan dat. Er bestaat al zoveel.” Zijn ontwerpen daarentegen zijn levenskunst.

Potato Chair meet 80 bij 60 centimeter, is 80 centimeter hoog en heeft een zithoogte van 34 centimeter en kost 1.152 euro te verkrijgen via www.pamono.eu/potato-chair-by-frits-jeuris of www.fritsjeuris.be