In de hak van Italië, op een boogscheut van Lecce, ligt het dorpje Leverano. Even idyllisch als pittoresk. In oppervlakte nauwelijks groter dan Hamont-Achel en kleiner dan Voeren. Toch staat daar meer Limburg op de kaart dan we zouden denken. Limburgs design dan nog wel. Dat heeft alles te maken met Masseria Antonio Augusto.

Een masseria refereert naar een oude boerderij, net zoals je in Spanje haciënda’s hebt. “Goed drie jaar geleden hebben we de hoeve of boerderij kunnen kopen die zelfs nog even dienst deed als bloemenveiling”, zegt Maasmechelenaar Raffaele Vetrugno. Zijn vader, Antonio Augusto waarnaar de masseria vernoemd is, kwam als 11 jarige jongen in Limburg terecht. “Mijn grootvader werkte in de mijnen en het ontlokte bij mijn vader een kinderdroom om met de nodige ambitie en succes ooit terug te kunnen keren naar zijn roots.” De ambitie van Antonio Augusto Vetrugno zette hem op het spoor van het toerisme en hij oogstte succes als touroperator gespecialiseerd in groepsreizen, zowel skitrips als culturele reizen door Italië.

Met de aankoop van de masseria, die duchtig werd opgeknapt en omgetoverd tot een uitgepuurd luxeresort, werd de omgekeerde weg van de Italo-Limburger een realiteit. Zoon Raffaele Vetrugno, begenadigd digitaal kunstenaar en bezieler van het modelabel Deux Belges, zette mee zijn schouders onder het ‘droomhotel’ en ook Raffaeles partner, architecte Valerie Van der Put, gaf mee vorm aan het nieuwe leven van de masseria. “De ruimtes vroegen om een stijlvolle in- en aankleding en die vonden we met Limburgs design. Het is een bewuste keuze om het beste van Limburg op haar waarde uit te spelen”, luidt het. Dat betekent dat je heel wat meubilair aantreft van outdoorspecialist Tribù, zowel binnen als buiten, maar even goed uniek vakmanschap van Casimir – onder meer de receptiebalie, maar ook een tafel en ‘zitbanken’ in de bijna sacrale ruimte achter het kerkje dat dienst doet als stille kamer of als de private chefs table.

De XXXL-lamp van Bart Lens voor het Genkse Eden Design komt dan weer optimaal tot haar recht in de lounge ruimte die de kamers van het hotel met het restaurant verbindt. Zo er geen zweempje Maison Margiela parfum hangt, dan zeker van de specialty coffee van Monx. De toegewijde koffiemonniken Jan Kuppers en Wilfried Thuwis zijn hofleverancier bij Masseria Antonio Augusto. Je treft er verder nog ontwerpen van Linde Hermans en het arsenaal aan kwalitatief Limburgs design is nog lang niet uitgeput. “We willen nog heel graag meubels van Indera integreren en ook voor het Docking Station van It’s a Roel hebben we een speciaal  plaatsje in gedachten”, verwijst Raffaele Vetrugno naar het betonnen en u-vormige ‘basisstation’ waarmee Roel Vandebeek  Stijn Meuris’ (objet) portretteerde. “We willen graag een uitstalraam zijn voor Limburgse designers en kunstenaars.”

Masseria Antonio Augusto omvat 6 kamers, een junior suite, een suite en ‘upperroom’ maar gaat ook prat op een eigen restaurant ‘Flowers’ – refererend aan het bloemenveiling verleden – en een spa.  Het boetiekhotel is intussen aan het proefdraaien maar beschikt over alle troeven om het label ‘Design Hotel’ te mogen dragen. “Dat keurlabel krijg je niet zomaar, maar ze zijn alleszins al komen kijken… ” Baden in luxe en Limburgs design onder een zuiderse zon, La dolce vita was nooit eerder zo wanderful.