MagazineGeen onderdeel van een categorie

Airmining

  • Words

    Nik Baerten

  • Images

    Benjamin Sporken

Thomas Pausz, kritische ontwerper, Icelandic Academy of the Arts, Reykjavik, IJsland

Airmining (zn): Chemische filteringsmethode voor het opvangen en het scheiden van edele stoffen uit de lucht (zie ook watermining & soilmining).

“De lokale gemeenschap – allen afstammelingen van voormalige mijnimmigranten – en een team van biochemici deden er bijna vijf jaar over om de luchtgrijper goed af te stemmen. Nu, drie jaar later, kan men de toestellen – de meeste uitgerust met een zogenaamde vapar of vapor-radar – overal in het land zien terwijl ze lucht zeven alsof ze jagen op vlinders. Alles, van edele metalen tot biobakstenen voor gebruik in de populaire ontwerpgemeenschappen van synthetische biologie, werd uit ijle lucht gehaald. Hoewel de luchtgrijpende gekte volledig nieuwe waardekettingen gegenereerd heeft, was niet iedereen opgetogen over de doorbraak ervan. Sommige industrieën claimden echt dat alle waardevolle stoffen in hun uitstoot – die de lucht decennialang vervuild had – hun eigendom waren en dwongen sommige luchtgrijpers langzaam maar zeker om hun inspanningen in de internationale ruimtevaart te concentreren met microdrones.”

Dit artikel is deel 07 van

Woorden voor werelden