MagazineEssay

Farmovormer

  • Words

    Nik Baerten

  • Images

    Benjamin Sporken

Farmovormer (zn) (van farmovorming (ww)): Hybride streng van landbouwkundig ondernemerschap en design die de principes van levende organismen gebruikt om innovatieve materialen en oplossingen te maken en cultiveren. De methodologische kaders komen uit bewegingen van de kunsten, ambachten en wetenschappen uit het midden van de 21ste eeuw.

“Arthur was een Limbo-veteraan. Doorheen zijn multi-carrière als ingenieur, sociaal historicus, ondernemer in de biotechnologie en landschapsarchitect, was hij gegroeid tussen de overblijfselen van het industriële tijdperk en was hij getuige geweest van de uitgestrekte terreur van wat hij beschouwde als Belgische stedenbouwkundige planning zonder visie die de rurale landschappen van zijn geliefde Limburg beschadigde. Hij zag hoe monoculturen in de landbouw het landschap verarmden en biodiversiteit reduceerden, hoe zijn landbouwvrienden die streefden om te overleven overschakelden van organische landbouw naar de latere permacultuur, of hun focus volledig verplaatsten naar het afstompende nostalgie-toerisme. Vele jonge werklui en intelligentsia waren weg. Maar dan kwam een periode waarin de werelden van technologie en biologie verliefd werden op elkaar. Dit was niet enkel een keerpunt in zijn persoonlijke carrière en leven, maar een renaissance voor een hele regio. Landbouwgronden diversifieerden weer, complexe nieuwe materialen en oplossingen werden gekweekt, en afgeleid uit, een brede waaier aan gewassen. De bouwstenen van het leven zelf in al hun materiële en immateriële manifestaties, maar altijd onvoorspelbare groeipatronen, werden het onderwerp van design in dit gebied. Jonge, origineel denkenden van over de hele wereld troepten samen in de florerende ‘rurban’ gemeenschappen en een nieuwe mix ontstaan van wat Arthur graag designo-wetenschap-ambacht noemde. Volgens hem werd de regio door hun gewoonten gered van ‘grotestadnijd’ en gaven ze deze vorm aan de nieuwe identiteit ervan. Ze waren als een long die de hele eutropolis nieuwe lucht liet ademen.”

Dit artikel is deel 08 van

Woorden voor werelden